WIE ZIJN WIJ

De mens achter DOEBUD

Wij zijn DOEBUD en we onderscheiden ons door hoe we zijn, wie we zijn en wat we doen. Doordat we samen in een gezin stappen, waarin we een Bud koppelen aan zowel ouder(s)/verzorger(s) als aan jeugdige(n) voelt iedereen zich gehoord. We lopen er niet voor weg om te ondersteunen wanneer een gezin dat nodig heeft. De woorden ‘crisis’, ‘avond’, ‘heftig’ zijn voor ons geen contra’s, maar juist de basis naar verandering.

Hallo, ik ben Arno Lok. Ik ben een man, partner, vader, hulpverlener, vriend, broer, collega en alles wat ik vergeet te benoemen. Het ene gaat me soms wat beter af dan het andere, maar dat hoort denk ik bij ons als mens. In dit stukje wil ik het hebben over mij als hulpverlener, maar daarbij wil ik niet vergeten dat de andere ‘ikken’ onderdeel zijn van mijn professionele ik.

Ik ben begonnen met SPH omdat ik vond (en nu nog steeds vind) dat mensen een 2^de kans verdienen. Met dat ideaal, die overtuiging ben ik aan mijn studie begonnen. Mijn bijnaam was in mijn tienerjaren al 'socio, dus voor mijn omgeving was al snel duidelijk 'welke kant ik op zou gaan'.…

Ik ben begonnen op ambulante en residentiële groepen, van 6-13 maar al vrij snel (ook) 12-18. Daarna heb ik ruim 12 jaar op detacheringsbasis (variërend van 1 maand tot 1,5 jaar) echt overal en nergens gewerkt. Gesloten/besloten jeugdzorg, TBS, SGLVG, EGLVG, pleegzorg, JB, Kentalis, CJG Den Haag en heel veel losse diensten.

De laatste jaren ben ik gezinscoach geweest bij het CJG en heb van daaruit een nieuwe energie en ideeën opgedaan. Ik werd gekoppeld aan Kimberley, mij zogeheten buddy. Al snel ontstond er een goede chemie tussen ons als collega’s. Hoe we denken over energie, aandacht, vorm van hulp en welke punten essentieel zijn in dit werk.

Met die energie zijn we samen een weg ingegaan waarin we denken dat er een grote stap te maken valt. Met de houding en met welke bedoeling je als professional een gezinsleven binnenstapt, of juist nog even niet.

Hallo daar! Ik ben Kimberley Tolenaars, mede-oprichter van DOE BUD. Met mijn 33 jaar en als gewoon 'mens' geloof ik sterk in oordeelvrij zijn.

Op mijn 17de ben ik begonnen bij dakloze drugsverslaafden in Amsterdam. Het was een onvergetelijke ervaring die me vormde en liet zien hoe oordelen onze maatschappij beïnvloeden. Na mijn MBO-opleiding begon ik aan de Haagse Hogeschool voor 'Maatschappelijk werk en dienstverlening'. Hier leerde ik mijn passie kennen: jongeren begeleiden in nauwe samenwerking met hun ouders/verzorgers. In mijn derde jaar heb ik stagegelopen als Individueel Traject Begeleider bij Forensisch Centrum Teylingereind. Na mijn stage heb ik daar een baan aangeboden gekregen. Bouwen aan een toekomst met een jongeren en zijn ouders/verzorgers heeft mij als mens laten groeien.

Daarna heb ik nog in verschillende sectoren van jeugdhulpverlening gewerkt, zoals gesloten jeugdzorg, 'Youthlab', opvoedondersteuning en preventie. Na een tijdje begon ik te geloven dat dingen anders moesten en dat bracht me bij BUD, die dezelfde overtuiging had. Onze gedeelde visie resulteerde in het oprichten van DOE BUD, waar we intensief met gezinnen werken. De feedback van gezinnen heeft ons gemotiveerd om door te zetten.

Kort over mijzelf, maar ik ontmoet je liever persoonlijk om echt contact te maken. Ik geloof in de mens, in gezinnen en in kinderen/jongeren. Ik loop graag met je mee op je levenspad, want iedereen verdient evenveel kansen.

Enkele persoonlijke weetjes: ik hou van schaamteloos zingen, hardlopen en gezelligheid met mensen om me heen. Ik ben moeder, dochter, partner, nichtje, zus, vriendin, buurvrouw en passant, maar bovenal mens met mijn eigen uitdagingen.